Jong en hooggevoelig - Hoezo anders?!

Jong en hooggevoelig
Klik op de foto voor een
vermelding van de copyrights

Dit boek is speciaal geschreven voor jongeren tussen de 14 en 21 jaar die hooggevoelig zijn of daar meer over willen weten. Er wordt verteld wat hooggevoeligheid is en hoe je ermee om kunt gaan. Vragen die aan de orde komen zijn: Waarom voel ik me anders dan anderen? Waarom kan ik vaak geen diepere gesprekken voeren met mijn vrienden? Hoe komt het dat ik na een schooldag zo moe ben? Hoe komt het dat ik stemmingen of emoties kan aanvoelen?

De vele oefeningen en tips helpen om nog krachtiger te worden of beter in balans te blijven. Je kunt zelf kiezen wat bij je past. Ook vertellen enkele hooggevoelige jongeren hun ervaringen. En natuurlijk kun je het boek ook geven aan je ouders of iemand anders die jou begeleidt, zodat zij jou beter kunnen gaan begrijpen.


Een citaat uit het boek:

School
‘Ik paste me altijd aan, zelfs met het zoeken van opleidingen ging ik af op wat anderen me vertelden wat leuk voor me zou zijn.’ (Frijk)

‘Deze week viel wiskunde uit. In die les kan ik me anders nooit goed concentreren in verband met het vele geklets tussendoor. Nu had ik mijn huiswerk veel sneller af. In de brugklas heb ik die leraar ooit gevraagd of ik in een rustig lokaal mocht werken, maar hij vond toen dat ik maar moest leren in de klas te werken.’ (Casper)

‘Ik kan me goed focussen ook al is er veel lawaai, want ik sluit me ervoor af.’ (Paul)

Een groot deel van je leven besteed je aan leren. Vanaf je 4de tot ongeveer je 23ste jaar zit je op school – en wie weet ga je daarna nog meer opleidingen en cursussen volgen. Je bent dus nooit te oud om te leren, maar het kan wel lastig zijn om te leren.

Welke problemen ondervind jij op school en met leren? Dit kan voor ieder hooggevoelig persoon weer verschillend zijn, omdat iedereen school anders ervaart. In dit hoofdstuk vind je een aantal tips over hoe school en leren prettiger en gemakkelijker kunnen worden.


Schooltijd
School is niets, de docenten zijn saai, de lessen te lang en wat je doet is toch niet goed. Waarschijnlijk is dit je schoolleven in één zin samengevat. Thuis horen we bijna elke dag ditzelfde verhaal, dus je bent niet de enige met het probleem ‘school’. De middelbare school voelt meestal niet als een eigen keuze, dus wat kun je anders doen dan mopperen?

Voor een hooggevoelige jongere kan school meer obstakels opleveren dan voor andere jongeren. Denk maar eens aan alle prikkels die je de hele dag te verwerken krijgt, zoals medeleerlingen, computers, verlichting, geluiden, geuren, allerlei posters aan de wanden. Je kunt er helemaal door van slag raken met als gevolg dat je nog maar weinig energie overhoudt.

Het kan ook lastig zijn om te leren volgens de opgelegde lessen. Hooggevoelige jongeren hebben vaak het vermogen om bepaalde probleemstellingen of lesstof van meerdere kanten te bekijken dan in de lessen worden aangereikt. Omdat ze dan meer tijd kwijt zijn om over de stof na te denken kunnen ze achterop raken tijdens de les. De les wordt dan maar half gevolgd en dan moet er na de les nog van alles worden bijgewerkt.

Als je hooggevoelig bent, heb je vaak ook behoefte aan inzichten, verdieping, verbreding en gesprekken op gebied van de innerlijke wereld (spiritualiteit, geloof of filosofie). Op school is hier meestal geen ruimte voor, terwijl dit voor jou net zo goed leren kan zijn.

Het kan zijn dat je je hierdoor steeds meer tegen school gaat verzetten, door bijvoorbeeld te spijbelen, niet meer je best te doen met leren of dwars gedrag te vertonen. Kortom, je voelt je een slachtoffer van het schoolsysteem.

Hoe kun je er dan voor zorgen dat je niet alleen maar moppert of jezelf slachteroffer voelt?

Laten we hetzelfde verhaal nu eens van een andere kant bekijken en beginnen met: de school ben jij.

Wat zouden we daar nou mee bedoelen? Heb je zelf een idee? Als je het hoofdstuk ‘In je kracht staan’ al hebt gelezen, heb je misschien al een vermoeden van wat hier achter zit. Denk er gerust even over na of blader terug naar het genoemde hoofdstuk om daar een stukje te lezen.

Eigenlijk ben je nu ‘je eigen school’: we laten je aanmodderen met een vraag en de bedoeling erachter en hopelijk leer je van je eigen antwoord. Het is een spiegel, want jij bent de enige die verandering kan brengen in je houding ten opzichte van school.


Oefening: schoolvakken
Zet alle schoolvakken die je hebt eens onder elkaar. Zet een gekleurde krul achter de vakken die je leuk vindt. Wat is er zo leuk aan die vakken? Waarom hebben de andere vakken geen krul gekregen?
Probeer nu bij de vakken zonder krul toch iets positiefs te bedenken en schrijf dat erachter, bijvoorbeeld bij wiskunde: leuke poster aan de muur; bij frans: aardige docent; bij scheikunde: ik zit lekker bij het raam, enzovoort.

Zodra je op school een vak hebt zonder krul, denk je voor de les even aan jouw positieve woord of zinnetje erachter. Houd dit een paar weken vol.


Hard of vanuit je hart leren?
Een Engels gezegde luidt: ‘learning by heart’. De Nederlandse vertaling daarvan is ‘uit het hoofd leren’. Je kunt de twee zinnen eens voor jezelf uitspreken. Welke zin voelt voor jou het prettigst? Merk je verschil in klank, in je lichaam, in je gevoel?

We zijn geneigd om met ons hoofd te leren, want daar zitten nou eenmaal onze hersenen die alle leerstof moeten opslaan. Rijtjes woorden, formules en alle andere belangrijke feiten moeten worden herhaald en later gereproduceerd worden tijdens een proefwerk of examen.

Voor jou als hooggevoelige jongere kan het leren en het uitwerken van alle stof voor problemen zorgen, omdat je misschien alles zo goed mogelijk wil doen. Dat is natuurlijk een mooie kwaliteit, maar het kan ook een heleboel tijd in beslag nemen, waardoor je in tijdnood kunt komen. Het kost je tijdens de lessen veel moeite om in je op te nemen wat een docent vertelt en om alles zo goed mogelijk op te schrijven. En na de lessen ben je waarschijnlijk hard bezig om allerlei verslagen zo goed mogelijk uit te werken en alle stof te leren.

Het lijkt veel op de zin ‘uit het hoofd leren’. Iets dat ‘uit’ is, ligt vaak ‘buiten’ jezelf en daar heb je meestal geen verbinding mee of een fijn gevoel over. Dit leren vergt veel energie, waardoor je aan het eind van de middag heel moe kunt zijn.

Laten we nu eens kijken naar ‘learning by heart’. Je kunt eens bij jezelf onderzoeken hoe het zou zijn om vanuit je hart of gevoel te gaan leren. Deze manier van leren komt meer van binnenuit. Als je het lastig vindt om je hier iets bij voor te stellen, dan volgt nu een korte oefening ter verduidelijking.


Oefening: rustpauze
Ga lekker op een stoel zitten, sluit je ogen en adem heel rustig in en uit. Concentreer je op je ademhaling en laat je aandacht langzaam zakken naar het gebied net onder je navel. Voel hoe dit voor je is en of er nog allerlei gedachten in je hoofd zitten. Blijf zo nog een paar tellen rustig zitten, voordat je je gaat bewegen en je ogen opent.

Misschien heb je heel kort een bepaalde rust ervaren. Op dat moment zit je niet meer in je hoofd, maar in je gevoel. Oefen het maar eens een paar keer achter elkaar, dan zul je merken dat het steeds sneller gaat.


Ellen van den Ende besloot zelf een boek te schrijven toen ze er geen kon vinden voor haar hooggevoelige zoon. Zij heeft een praktijk voor natuurgeneeskundige therapie waarin ze ook cliënten krijgt die hooggevoelig zijn.
Mariëtte Verschure heeft een praktijk voor kinder- en jeugdtherapie, waarin zij onder andere hooggevoelige kinderen, jongeren en hun ouders of verzorgers begeleidt.


Bron:
Earth Matters home
HET ANDERE NIEUWS - 16 maart 2012

Reacties

Populaire posts