Slim, slimmer, aaaaahhhhhh ...

 

Slim, slimmer, aaaaahhhhhh ...

Toen ik de Mannaz School opstartte in 2010, deed ik dat voor jongeren die, omdat ze super gevoelig zijn, uit de boot vallen op een 'gewoone' klassieke middelbare school.  De school liep snel vol.  We werden een soort van vangnet voor 'hopeloze' gevallen die nergens anders terecht konden.  Het bijzondere was dat al deze drop-outs toch wel slim waren, héél slim zelfs.  Het opende mijn ogen, want slim zijn had dus weinig te maken met het goed doen op school.  Een giga AHA.  Vandaag is de focus van Mannaz opgeschoven.  We zijn er voor alle gevoelige hoogbegaafden en begaafde hooggevoeligen.  Naast voltijds school bieden we tal van andere opties, waardoor zo goed als ieder bijzonder kind bij ons terecht kan.

Zo voed je hoogbegaafde kinderen op

Drie hoogbegaafde kinderen. Het is het verhaal van Lizzy de Vogel uit Berkel en Rodenrijs. Een hoogbegaafd kind opvoeden is volgens Lizzy niet gemakkelijk: "Af en toe vliegt de hagelslag over tafel."   Ze dacht lange tijd dat haar drie kinderen 'normaal' waren. Voor Lizzy leek het namelijk heel gewoon dat een kind van drie volledige volzinnen kan produceren. Dat had ze met elk van haar drie kinderen, Ruben (9), Laura (8) en Tommy (6). Het enige echt opvallende dat ze bij haar kinderen opmerkte, was dat ze nogal een sterke eigen wil hadden. Geen ADHD, maar hoogbegaafd Als ze ging koffiedrinken met een vriendin met kinderen voelde ze zich soms een soort scheidsrechter. “Niet zo onaardig, samen delen, samen spelen, ik zei het telkens weer. Nu weet ik achteraf: een hoogbegaafd kind heeft een andere benadering nodig. Het kind is in zijn hoofd al een paar stappen verder en neemt daarom de leiding over andere kinderen.” Dat niet wetend, resulteerde er bij haar oudste zoon Ruben in groep drie in dat hij moeilijk zijn handen thuis kon houden op het schoolplein. “Achteraf was dat omdat hij geen uitlaatklep had, hij verveelde zich. De juf dacht aan ADHD, wij plaatsten daar onze vraagtekens bij. Toen we hem lieten testen op zijn IQ, viel er opeens van alles op zijn plek. Hij kreeg gewoon veel te weinig uitdaging."   Klas overslaan bij hoofdbegaafdheid Ze liet haar oudste zoon een klas overslaan en gaf hem extra lesstof. Dat hielp. “Ik denk dat de ADHD-kenmerken, zo druk zijn en dingen vergeten, voortkwamen uit frustratie en dat hij niet wist wat hij met zichzelf aan moest.” En nu ze erop bedacht was, merkte ze dat haar andere kinderen dezelfde kenmerken vertoonden. Ze liet ze ook testen. Als het IQ hoger is dan 130, dan valt de geteste onder 2,5 procent van de bevolking en wordt diegene als hoogbegaafd gezien. “Er kwam uit dat ook Laura en Tommy hoogbegaafd zijn. Alle drie dus. Hoogbegaafdheid betekent dat je taken sneller uit kan voeren en dat je sneller tot een oplossing kunt komen. Als je het goed inzet, zeker in het bedrijfsleven, kan het heel goed voor je werken omdat hoogbegaafden snelle denkers zijn.”

Toch is het hebben van drie hoogbegaafde kinderen niet gemakkelijk. “Als ouder wil je het liefst dat je kinderen gewoon gemiddeld zijn. Iets intelligenter is leuk, maar je wilt vooral dat ze normaal opgroeien, gemakkelijk met andere kinderen kunnen omgaan uit de klas.” Ze vervolgt: “Een kind dat gemiddeld is, of gewoon normaal intelligent, vindt meer aansluiting bij andere kinderen. Mijn kinderen hebben er hulp bij nodig om goed om te gaan met andere kinderen." Emoties controleren Ook heeft een hoogbegaafd kind moeite met het reguleren van zijn of haar emoties. “Ze kunnen dat lastig uiten, zeker wanneer ze naar school gaan. Soms vliegt de hagelslag over tafel. Als ze vakantie hebben, dan duurt het drie dagen voor ze weer helemaal relaxed en zichzelf zijn.” Haar eigen kinderen zitten op een reguliere school, met een iets aangepast programma en gaan daarnaast naar een ‘Prisma-klas’. Daarin krijgen ze één keer per week extra leerstof, met andere kinderen die een ontwikkelingsvoorsprong hebben. “Ik merk dat dat veel verschil brengt, omdat ze dan even gezien worden en andere kinderen ontmoeten die hetzelfde niveau hebben. Ook moeten ze dan op andere dagen de lesstof inhalen, dat helpt ze de schoolweken door.” Politieagent Ze merkt dat veel mensen denken dat haar kinderen met elkaar ook gezellig een soort Prisma-klasje vormen. De werkelijkheid is anders, vertelt ze lachend. “Veel mensen denken dat ik hier drie kinderen heb die dan hele intelligente gesprekken met elkaar hebben. Nou totaal niet hoor! Juist als ze met elkaar zijn, dan is het pittig. Dan zeggen ze de hele tijd: 'Mama, hij of zij doet dit'. Ze gaan constant in discussie met elkaar, en met mij.” Als ze alleen is met haar drie kinderen, laat ze ze niet lang alleen. “Soms voel ik me een politieagent om het een beetje gezellig te houden thuis. Het is vast een fase, ze groeien vast ook meer naar elkaar toe. Maar ik wil niet dat ideaalbeeld in stand houden die mensen soms lijken te hebben van mijn gezin.” Andere benadering En dat is de boodschap die Lizzy wil geven aan de buitenwereld: “Hoogbegaafde kinderen zijn niet gewoon mensen met een extra gave. Ze vragen een compleet andere benadering, zowel op school als thuis. Al vanaf dat ze peuter zijn. Anders gaan ze op zoek naar prikkels en dan gaan ze zich vervelen.” En dat is voor een ouder soms best wel ingewikkeld. “Ik ben soms wat pinniger dan ik zou willen, omdat ik continue moet schakelen. Er zijn zoveel vragen, je moet zoveel aangeven. Het vraagt veel van je om je kinderen goed op te voeden.” Vragen stellen voor het slapen Ze wijst naar de koelkast, waarop een raster is getekend waar stickers op zijn geplakt. “Dit is het beloningssysteem van Tommy, de jongste. Als hij naar bed gaat, dan gaat zijn hoofd malen en stelt hij vraag na vraag. Over wanneer hij tanden gaat wisselen tot aan vragen over de dood, en alles wat daar tussen in zit. Als hij ons maar één keer terugroept, dan krijgt hij een sticker. Een vol vel, dan krijgt hij een cadeautje.” Ze schudt haar hoofd. “Dit vel hangt er al weken. Het laatste vakje blijft open. Hij kan de drang vaak toch niet weerstaan.” Ook merkt ze dat haar kinderen soms nog steeds hun eigen zin kunnen doordrukken als er andere kinderen komen spelen. “Dan hoor ik mijn zoon zeggen: ‘We gaan naar de tuin’. Als ik dat hoor, probeer ik in te grijpen en stel ik de vraag of het vriendje dat ook wil. Zo wordt het gesprek weer open gegooid.” Bijna elke avond neemt ze de dag wel even door met haar kinderen. Dan gaat ze vaak in gesprek hoe ze zich vriendelijker kunnen gedragen tegen anderen. “Dat vereist wel oefening, want je kunt soms behoorlijk gepikeerd worden als ouder als je je kind zo hoort praten." Zelf ook hoogbegaafd Zelf schrikt ze er weleens van hoe haar drie kinderen soms lijken op haar in haar jeugd. “Ik had ook een sterke eigen wil. Ik wist gewoon het antwoord al en handelde daar dan naar. Ik moest mijzelf aanleren toen ik ouder werd om mij anders te gedragen. Anders zou ik helemaal geen vrienden overhouden.” Waarschijnlijk is ze zelf ook hoogbegaafd. “Maar in mijn tijd, ik ben geboren in 1980, was het al helemaal uit den boze om anders te zijn dan normaal, zeker voor een meisje. Ik was braaf op school en vond mijn uitlaatklep in muziek. Ik schreef partijen en speelde verschillende instrumenten." Maar toen ze ouder werd, was het soms wel echt een zoektocht voor Lizzy. "Zeker in mijn werk. Omdat je tien stappen vooruitdenkt, kun je soms oplossingen aandragen waar mensen zich bedreigd door voelen en je niet kunnen volgen.” Moeders van hoogbegaafde kinderen Ze bezocht een motivatiedag voor moeders met vermoedelijk hoogbegaafde kinderen. “Alle moeders die ik sprak, waren voor zichzelf begonnen. (voor zichzelf beginnen noemen wij zelfstandige worden) Ze konden niet meer tegen de hiërarchie, het niet gehoord worden, wanneer ze voor een baas werken. We willen allemaal onze kinderen beter voorbereiden op de toekomst. Het kan voor je werken, hoogbegaafdheid, maar het is geen gegeven.” Ze besluit haar verhaal met de overpeinzing dat de term ‘hoogbegaafdheid’ misschien niet goed passend is. “Ik zou willen pleiten voor een meer algemenere benaming dan hoogbegaafdheid. Want nu klinkt het als ‘hoger’ en dus als beter. Terwijl je als mens soms ook kan lijden aan intelligenter zijn dan de rest.”

Er zijn heel wat oplossingen!

Bij Mannaz vzw begrijpen we de uitdagingen waar leerlingen, ouders en scholen voor staan als het gaat om problematische afwezigheid, schorsingen en de complexiteit van jeugdhulpverlening. Onze vier "klaverblaadjes" bieden een breed scala aan oplossingen om deze problemen aan te pakken en te voorkomen:   Mannaz Moments Mannaz Moments is specifiek ontworpen voor hoogbegaafde/hooggevoelige jongeren die niet naar school gaan vanwege ziekte, een schooltrauma, depressie of na een opname in de psychiatrie. Hier vinden ze tijd en ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. Tijdens elke Mannaz Moments periode van 5 tot 9 weken kunnen jongeren zich bezighouden met zelfontplooiing en het ontdekken van nieuwe perspectieven. De aanwezigheid op dinsdag en donderdag is essentieel voor de interactie en het sociale contact tussen jongeren. Kosten: €35 per dag. Klik om meer te lezen. Mannaz Time-Out De Mannaz Time-Out is bedoeld voor gevoelige jongeren die op het randje van een burn-out, depressie of schoolmoeheid staan, maar wel nog naar school gaan. Het is een plek waar jongeren tot rust kunnen komen, ankerpunten kunnen vinden om verder te gaan, de druk kunnen verminderen, en een nieuw perspectief kunnen ontdekken. Jongeren blijven op maandag, woensdag en vrijdag naar school gaan, waardoor ze hun schoolloopbaan niet onderbreken. Kosten: €35 per dag. Klik om meer te lezen   Mannaz Academy De Mannaz Academy richt zich op begeleiding en ondersteuning van jongeren die hebben gekozen voor huisonderwijs. We bieden een dynamische omgeving van gelijkgestemden en geloven in de kracht van zelfgestuurd leren. De jongeren komen op maandag en vrijdag naar de Academy. Onze uitdagende SOLE-projecten (Self Organized Learning Environments) stimuleren de creativiteit en het probleemoplossend vermogen van onze studenten. Kosten: €35 per dag. Primaria: Voor hoogbegaafde kinderen in de lagere school die gewoon naar school gaan en op dinsdag en donderdag SOLE-projectwerk doen bij Mannaz. Kosten: €30 per dag. Klik om meer te lezen Secundarium: Voor jongeren die al huisonderwijs volgen en op maandag en vrijdag naar de Academy komen. Kosten: €35 per dag. Klik om meer te lezen Mannaz School De Mannaz School vormt de kern van ons aanbod en biedt voltijds onderwijs aan. We creëren een knusse en ontspannen omgeving waarin elk kind zichzelf kan zijn, zonder de constante prestatiedruk die vaak gepaard gaat met traditionele onderwijsinstellingen. Onze aanpak is gebaseerd op de vier pijlers van Kurt Hahn: lichaamsbeweging, dienstbaarheid, projecten en expedities. We werken met zelfstudie, ondersteund door een team van meer dan 60 online vrijwilligers, vaak experts in hun vakgebied. Dit maakt ons de enige school in Vlaanderen die haar leerlingen volledig à la carte onderwijs kan aanbieden. Zoals bij alle privé scholen in Vlaanderen, behalen de leerlingen van de Mannaz School hun diploma via de Centrale Examencommissie. Kosten: €35 per dag. Klik om meer te lezen   Meer informatie over ons volledige aanbod kun je lezen op onze website: www.mannaz-agora.be.