De frietjes van Phiona

In tijden dat meer, beter en sneller doodnormaal zijn geworden, is het heerlijk om de rust en de eenvoud op te zoeken. Misschien volstaat af en toe voor jou, anderen hebben élke dag nood aan rust en eenvoud. Zin in meer-experte Kristel ontdekte een heel bijzondere plek: de Mannaz-school.
 

Vijftien is ze. Een beetje nerveus en trots op zichzelf drentelt ze rond in de keuken. Ze heeft frietjes voor me gebakken. 'Ik heb ook een slaatje gemaakt en ik zal nu de zelfgemaakte kaaskroketten voor je bakken.' Het smaakt enorm.

Phiona is één van de leerlingen van de Mannaz-school in Ertvelde. Het is geen gewone school, maar eentje voor hooggevoelige leerlingen. Leerlingen die in een 'gewone school' uit de boot vallen, omdat ze compleet in de war raken van de veelheid aan impulsen: elk uur een andere leerkracht, een ander lokaal, lawaai, hoge prestatiedruk... Phiona's mama, zelf leerkracht en therapeute van opleiding, besloot hier wat aan te doen en dus richtte ze de Mannaz-school op. Hier leggen jongeren een parcours af op eigen tempo: een aantal vakken (van de drie hogere middelbaren) per jaar en tussendoor andere leuke dingen: in de tuin werken, uitstapjes, beurtelings koken en poetsen. Elke leerling heeft een eigen 'terugtrekplekje', en er komen extra leraren naar de school wanneer er extra les nodig is. Phiona en de andere leerlingen stralen. Ze zijn hooggevoelig, maar niet meer in de war, gepest, gebuisd, anders, verloren, hopeloos, verdrietig, flauw... Ze zijn zichzelf en bouwen aan hun leven, op hun manier.

Er zijn ondertussen heel wat boeken geschreven over hooggevoeligheid. En heel wat mensen hebben zich daarin ook herkend. Meer nog: er lopen steeds meer kinderen rond die zich hooggevoelig mogen noemen. Is dat nu een vloek of een zegen? Makkelijk is het zeker niet altijd, want je pikt meer op, je gaat sneller dingen gewaarworden in je lichaam ten gevolge van impulsen, je gevoelens en emoties lijken intenser en daardoor ga je misschien ook nog eens piekeren en je gedrag in vraag stellen.

Maar het is meer dan 'ongemakkelijk'. Het is ook een talent. Je voelt anderen en situaties goed aan. Je kan goed luisteren, inspelen op noden en behoeftes, je kan goed voelen wat je zelf nodig hebt, je vraagt om meer rust in deze rat race. Misschien is hooggevoeligheid wel een correctie van de natuur in een op hol geslagen maatschappij die mensen beoordeelt en stuurt naargelang prestaties uitgedrukt in cijfers.

De Mannaz-school probeert om met dat talent een nog mooiere wereld te creëren. Iemand had de moed en de energie om de kinderen niet enkel als zielige slachtoffers te zien die behandeld moeten worden, maar als levendige jonge mensen die om een nieuwe manier van leven en organiseren vragen. Weg van de stress, weg van het overaanbod, weg van plaatsen die gevuld zijn met lawaai, acties, eisen...
Ik stel voor dat je er zelf eens een kijkje gaat nemen. Het is er eenvoudig en rustig. En misschien bakt Phiona wel frietjes voor je.

Kristel

Meer info: http://mannazschool.webs.com