zelfmoord - pesten - depressie
(Jared story | vertaling voor Earth Matters door Hansjelle Dijkstra) Ter nagedachtenis aan Jared High, een gepeste tiener die het leven niet meer aankon. Geboren op 23 september 1985, overleden op 29 september 1998 door zelfmoord. Op haar eigen website www.jaredstory.com vertelt
de moeder van de Amerikaanse tiener Jared High waarom haar zoon op
dertienjarige leeftijd zelfmoord pleegde. Aan het slot van dit artikel
leest u haar verhaal en treft u links aan naar andere informatie. We
beginnen met een meer algemene observatie over jongeren die gepest
worden. Dit artikel is afkomstig van deze site.
Word je gepest op school?
Gepest, geïntimideerd en mishandeld worden komt veelvuldig voor op lagere en middelbare scholen. Pesten, plagen, rivaliteit, spot, en emotioneel of fysiek geweld kunnen leiden tot depressie en tot een laag gevoel van eigenwaarde. En tot problemen die een kind, op weg naar volwassenheid, voor de rest van zijn of haar leven, kunnen traumatiseren. Volgens een Amerikaans onderzoek door de overheid zijn de slachtoffers vaak bang om naar school te gaan, “omdat iemand op school hen pijn zou kunnen doen”. Ze beschouwen school als een onveilige en ongelukkige plek. Maar liefst 7% van de kinderen uit de hoogste klas van lagere scholen blijft tenminste een keer per maand thuis vanwege pesterijen. Sommige leerlingen die gepest worden raken in isolement omdat hun klasgenoten zich afzijdig van hen houden uit angst status te verliezen door zich solidair te verklaren met een slachtoffer van pesten, en om daarmee eventueel het risico te verhogen om zelf gepest te worden.
Waarheid Nummer Een: er zullen altijd pestkoppen bestaan
Uitgangspunt: pestkoppen op het werk worden niet getolereerd. Ze worden weggestuurd, ontslagen, aangeklaagd en/of (in Amerika) soms gevangen gezet. Als iemand jou op straat slaat is dat mishandeling, heb je het recht om je te verdedigen en om een aanklacht in te dienen.
Nog een uitgangspunt: Hoe een kind een pestkop ervaart is afhankelijk van hoe een leidinggevende (schooldirecteur, leerkracht) met de pestkop omgaat. (“Daadkrachtige schooldirecteuren zijn geliefd en worden gerespecteerd, in plaats van gevreesd. Ze laten zien dat ze om hun kinderen geven, en dat ze indien nodig bereid zijn om straffen uit te delen”). Als leidinggevenden laten zien dat ze krachtige anti-pestkoppen spelregels uitvoeren zal pesterij door de omgeving worden uitgelegd als onaanvaardbaar gedrag. (“Het identificeren van potentieel gewelddadige leerlingen en het tussenbeide komen voordat zich ernstige problemen voordoen heeft een hoge prioriteit . . .”).
Waarheid Nummer Twee: Leidinggevenden (Schoolleiders, Leerkrachten, Schoolbegeleiders) die TIJD uittrekken om beschuldigingen van intimiderend gedrag te onderzoeken dragen bij aan veiliger scholen.
Uitgangspunt: Gewaardeerde medewerkers worden gestimuleerd. Ze krijgen aanmoedigingen, beloningen en een goed salaris om hen voor hun werk te behouden. Klachten worden serieus genomen en worden onderzocht. De investering in de bijscholing van een waardevolle medewerker zorgt ervoor dat er alles aan is gedaan om hen in dienst te houden.
Nog een uitgangspunt: Soms is het gemakzuchtig om alles af te schilderen als “een gevecht”, als “een meningsverschil”, of als “een botsing van persoonlijkheden”, dan om het slachtoffer ruim de tijd te geven om te vertellen wat hem aan pesterij is overkomen. Kinderen zouden door de schoolleiding moeten worden beschouwd als waardevolle medewerkers/klanten. Er gaat niets boven een tevreden klant! “… Elke leerling die gewelddadige bedreigingen uit tegen anderen zou moeten worden gevraagd om een psychologisch onderzoek te ondergaan; ook dienen de ouders van de dader over dit gedrag geïnformeerd te worden”).
Waarheid Nummer Drie: Beveiligde scholen met toezicht, (binnen en buiten), zijn een belangrijke factor bij het waarborgen van de veiligheid van leerlingen en medewerkers.
Uitgangspunt: Zouden werkgevers, als iemand op een werkplek gewond raakt, doordat er (een deel van de) gebruikte apparatuur op hem valt, niet verantwoordelijk kunnen worden gesteld voor wat er in hun gebouw(en) gebeurt?
Nog een uitgangspunt: Steeds meer scholen beseffen dat elk kind een veilige, zekere, gelukkig makende leeromgeving verdient.
(“Discipline op school heeft twee belangrijke hoofddoelen: (1) zorgen voor de veiligheid van de medewerkers en de leerlingen, en (2) het creëren van een omgeving die bevorderlijk is voor het leren”).
Waarheid nummer Vier: als de leerling vertelt over zijn lastpost, pester, of kweller kan dat hem een zwaar stigma bezorgen.
Uitgangspunt: In de wereld van volwassenen worden de “verschaffers van bepaalde informatie” vaak “Klokkenluiders” genoemd, en genieten ze soms een zekere bescherming. Ze worden vaak als helden behandeld zodra alles gezegd en gedaan is. Als misbruik op de werkplek niet wordt opgelost kunnen overheidsinstanties of advocaten worden ingeschakeld om de daders aan te pakken.
Nog een uitgangspunt: als een kind klokkenluider wordt dient het net zo goed te worden beschermd als een volwassene. Leidinggevenden van een school moeten leerlingen die met klachten komen over pesten serieus nemen. Hoe klein die klachten ook lijken te zijn. (“Volwassenen neigen er soms toe om wat jongeren melden af te zwakken, omdat ze geloven dat de meeste stress die jongelui in hun leven te verduren hebben wel verdwijnt naarmate ze ouder worden. Dit gebrek aan inlevingsvermogen van volwassenen kan kinderen het gevoel geven onbegrepen te zijn, wat hen een gevoel van vervreemding kan bezorgen”).
Waarheid Nummer Vijf: slachtoffers van lastposten, pesters, kwellers, en van ander geweld op school krijgen vaak niet de begeleiding die ze nodig hebben.
Uitgangspunt: Als een vrouw wordt mishandeld door haar echtgenoot zijn er plekken waar ze hulp kan krijgen. Haar zal worden verteld dat ze slachtoffer is en dat ze het niet verdiend heeft te worden geslagen. Er zijn plekken waar volwassenen voor hulp kunnen aankloppen als het gaat om geweld, verkrachting, drankproblemen, depressie, stress, angst, etc.
Nog een uitgangspunt: Er behoren op elke school programma’s te bestaan waar leerlingen en beroep op kunnen doen als ze slachtoffer zijn van lastposten, pesters, kwellers of geweld. (“Leerlingen die slachtoffer of getuige zijn geweest van geweld lijden aan posttraumatische stress. Dit kan leiden tot opwinding, angst, emotionele beklemming, aandachtsproblemen en slapeloosheid. Dus, net zoals de slachtoffers na het verlaten van de eerstehulppost begeleiding nodig hebben, hebben ook ooggetuigen die het geweld hebben ondergaan of gezien zorgvuldig gevoerde gesprekken nodig om hen te leren omgaan met hun verwarring, hun verdriet en woede”).
Wat kan je doen als je kind wordt gepest?
Naar aanleiding van de zelfmoord van de gepeste Nederlandse tiener Tim Ribberink is er stroom aan publiciteit op gang gekomen over zelfmoord als reactie op pesten. De NCRV bijvoorbeeld met Ghislaine Plag, wijdde op zaterdag 10 november het hele programma Debat op Twee aan pesten.
U kunt het programma hier terugkijken:
Debat op Twee d.d. 10 november 2012
Een van de gepeste jongeren uit Debat op Twee, Jeffrey Arenz, heeft een speciale website gemaakt over pesten: Skizzle Nederland.
Brenda’s eigen website: www.brendahigh.com
Voor contact met Brenda: www.brendahigh.com/contact
(Vertaler: Houd rekening met tijdverschillen als u van plan bent om haar op te bellen).
bron: earth-matters.nl
Word je gepest op school?
Gepest, geïntimideerd en mishandeld worden komt veelvuldig voor op lagere en middelbare scholen. Pesten, plagen, rivaliteit, spot, en emotioneel of fysiek geweld kunnen leiden tot depressie en tot een laag gevoel van eigenwaarde. En tot problemen die een kind, op weg naar volwassenheid, voor de rest van zijn of haar leven, kunnen traumatiseren. Volgens een Amerikaans onderzoek door de overheid zijn de slachtoffers vaak bang om naar school te gaan, “omdat iemand op school hen pijn zou kunnen doen”. Ze beschouwen school als een onveilige en ongelukkige plek. Maar liefst 7% van de kinderen uit de hoogste klas van lagere scholen blijft tenminste een keer per maand thuis vanwege pesterijen. Sommige leerlingen die gepest worden raken in isolement omdat hun klasgenoten zich afzijdig van hen houden uit angst status te verliezen door zich solidair te verklaren met een slachtoffer van pesten, en om daarmee eventueel het risico te verhogen om zelf gepest te worden.
Waarheid Nummer Een: er zullen altijd pestkoppen bestaan
Uitgangspunt: pestkoppen op het werk worden niet getolereerd. Ze worden weggestuurd, ontslagen, aangeklaagd en/of (in Amerika) soms gevangen gezet. Als iemand jou op straat slaat is dat mishandeling, heb je het recht om je te verdedigen en om een aanklacht in te dienen.
Nog een uitgangspunt: Hoe een kind een pestkop ervaart is afhankelijk van hoe een leidinggevende (schooldirecteur, leerkracht) met de pestkop omgaat. (“Daadkrachtige schooldirecteuren zijn geliefd en worden gerespecteerd, in plaats van gevreesd. Ze laten zien dat ze om hun kinderen geven, en dat ze indien nodig bereid zijn om straffen uit te delen”). Als leidinggevenden laten zien dat ze krachtige anti-pestkoppen spelregels uitvoeren zal pesterij door de omgeving worden uitgelegd als onaanvaardbaar gedrag. (“Het identificeren van potentieel gewelddadige leerlingen en het tussenbeide komen voordat zich ernstige problemen voordoen heeft een hoge prioriteit . . .”).
Waarheid Nummer Twee: Leidinggevenden (Schoolleiders, Leerkrachten, Schoolbegeleiders) die TIJD uittrekken om beschuldigingen van intimiderend gedrag te onderzoeken dragen bij aan veiliger scholen.
Uitgangspunt: Gewaardeerde medewerkers worden gestimuleerd. Ze krijgen aanmoedigingen, beloningen en een goed salaris om hen voor hun werk te behouden. Klachten worden serieus genomen en worden onderzocht. De investering in de bijscholing van een waardevolle medewerker zorgt ervoor dat er alles aan is gedaan om hen in dienst te houden.
Nog een uitgangspunt: Soms is het gemakzuchtig om alles af te schilderen als “een gevecht”, als “een meningsverschil”, of als “een botsing van persoonlijkheden”, dan om het slachtoffer ruim de tijd te geven om te vertellen wat hem aan pesterij is overkomen. Kinderen zouden door de schoolleiding moeten worden beschouwd als waardevolle medewerkers/klanten. Er gaat niets boven een tevreden klant! “… Elke leerling die gewelddadige bedreigingen uit tegen anderen zou moeten worden gevraagd om een psychologisch onderzoek te ondergaan; ook dienen de ouders van de dader over dit gedrag geïnformeerd te worden”).
Waarheid Nummer Drie: Beveiligde scholen met toezicht, (binnen en buiten), zijn een belangrijke factor bij het waarborgen van de veiligheid van leerlingen en medewerkers.
Uitgangspunt: Zouden werkgevers, als iemand op een werkplek gewond raakt, doordat er (een deel van de) gebruikte apparatuur op hem valt, niet verantwoordelijk kunnen worden gesteld voor wat er in hun gebouw(en) gebeurt?
Nog een uitgangspunt: Steeds meer scholen beseffen dat elk kind een veilige, zekere, gelukkig makende leeromgeving verdient.
(“Discipline op school heeft twee belangrijke hoofddoelen: (1) zorgen voor de veiligheid van de medewerkers en de leerlingen, en (2) het creëren van een omgeving die bevorderlijk is voor het leren”).
Waarheid nummer Vier: als de leerling vertelt over zijn lastpost, pester, of kweller kan dat hem een zwaar stigma bezorgen.
Uitgangspunt: In de wereld van volwassenen worden de “verschaffers van bepaalde informatie” vaak “Klokkenluiders” genoemd, en genieten ze soms een zekere bescherming. Ze worden vaak als helden behandeld zodra alles gezegd en gedaan is. Als misbruik op de werkplek niet wordt opgelost kunnen overheidsinstanties of advocaten worden ingeschakeld om de daders aan te pakken.
Nog een uitgangspunt: als een kind klokkenluider wordt dient het net zo goed te worden beschermd als een volwassene. Leidinggevenden van een school moeten leerlingen die met klachten komen over pesten serieus nemen. Hoe klein die klachten ook lijken te zijn. (“Volwassenen neigen er soms toe om wat jongeren melden af te zwakken, omdat ze geloven dat de meeste stress die jongelui in hun leven te verduren hebben wel verdwijnt naarmate ze ouder worden. Dit gebrek aan inlevingsvermogen van volwassenen kan kinderen het gevoel geven onbegrepen te zijn, wat hen een gevoel van vervreemding kan bezorgen”).
Waarheid Nummer Vijf: slachtoffers van lastposten, pesters, kwellers, en van ander geweld op school krijgen vaak niet de begeleiding die ze nodig hebben.
Uitgangspunt: Als een vrouw wordt mishandeld door haar echtgenoot zijn er plekken waar ze hulp kan krijgen. Haar zal worden verteld dat ze slachtoffer is en dat ze het niet verdiend heeft te worden geslagen. Er zijn plekken waar volwassenen voor hulp kunnen aankloppen als het gaat om geweld, verkrachting, drankproblemen, depressie, stress, angst, etc.
Nog een uitgangspunt: Er behoren op elke school programma’s te bestaan waar leerlingen en beroep op kunnen doen als ze slachtoffer zijn van lastposten, pesters, kwellers of geweld. (“Leerlingen die slachtoffer of getuige zijn geweest van geweld lijden aan posttraumatische stress. Dit kan leiden tot opwinding, angst, emotionele beklemming, aandachtsproblemen en slapeloosheid. Dus, net zoals de slachtoffers na het verlaten van de eerstehulppost begeleiding nodig hebben, hebben ook ooggetuigen die het geweld hebben ondergaan of gezien zorgvuldig gevoerde gesprekken nodig om hen te leren omgaan met hun verwarring, hun verdriet en woede”).
Wat kan je doen als je kind wordt gepest?
Verlang Actie!
- Geef de school een redelijke hoeveelheid tijd om de meer ondergeschikte problemen op te lossen op een manier die voldoet aan de wensen van je kind en van jezelf.
- Als het gaat om een situatie met ingrijpende gevolgen, zoals lichamelijk of seksueel geweld, bel dan onmiddellijk de politie. Deze vorm van ernstig strafbare feiten moet worden behandeld door de politie en dient te worden opgenomen in het strafblad van de dader. Schoolleiders kunnen bepaalde vormen van actie tegen dader(s) ondernemen, maar ze zijn geen politieagenten.
- Documenteer alles! Leg verklaringen vast met een recorder, typ ze uit en laat getuigen hun verklaringen ondertekenen. Maak foto’s van eventuele verwondingen, van plaatsen (gebouwen), mensen, etc.
- Schrijf brieven naar leden van het schoolbestuur. Verstuur ze naar afzonderlijk, naar elk individueel lid, na elk geval van pesterij.
- Schrijf een brief naar de Onderwijsinspectie, (Vertaler: kijk op http://www.onderwijsinspectie.nl/onderwerpen/Vertrouwensinspecteurs), na elk geval van pesten.
- Schrijf na elk geval van pesterij een brief aan de directie van de school.
- Ga naar openbare vergaderingen die de school uitschrijft en meld uw ergernissen. Bedenk dat het niet alleen om uw kind gaat, maar om alle andere kinderen die ook worden gepest, en die misschien geen ouders hebben die voor hen opkomen.
- Schrijf brieven naar volksvertegenwoordigers. Vertel hen wat er op uw school gebeurt, en hoe de gezagdragers daar op pesterij reageren. Stuur een kopie van deze brieven naar de schoolleiding en naar de individuele leden van het schoolbestuur.
- Vertaler: lees hierover het door de Rijksoverheid verplichte pestprotocol van de Rijksoverheid in Nederland voor scholen
- Stuur ingezonden brieven naar de redactie van uw plaatselijke krant. Vertel geen persoonlijke details over uw kind, bescherm zijn privacy. Leg nadruk op de laksheid van de schoolleiding.
- Schakel een advocaat in als u van mening bent dat de schoolleiding uw klachten niet binnen veertien dagen na uw klacht serieus neemt. Schakel de politie in als het gaat om lichamelijk of seksueel geweld.
Naar aanleiding van de zelfmoord van de gepeste Nederlandse tiener Tim Ribberink is er stroom aan publiciteit op gang gekomen over zelfmoord als reactie op pesten. De NCRV bijvoorbeeld met Ghislaine Plag, wijdde op zaterdag 10 november het hele programma Debat op Twee aan pesten.
U kunt het programma hier terugkijken:
Debat op Twee d.d. 10 november 2012
Een van de gepeste jongeren uit Debat op Twee, Jeffrey Arenz, heeft een speciale website gemaakt over pesten: Skizzle Nederland.
Jeffrey Arenz
Jongeren, ouders en opvoeders kunnen daar terecht voor informatie en hulp.
Ook Hart van Nederland
besteedde aandacht aan Tim. In het gemeentehuis van Dinkelland in het
Twentse Denekamp heeft pastor Marinus van den Berg onder grote
mediabelangstelling een verklaring voorgelezen van de ouders van Tim
Ribberink. Zij waren hier zelf niet bij aanwezig.
Moeder Brenda van Jared High creëerde meerdere websites naar aanleiding van de zelfmoord van haar gepeste zoon Jared
Op deze website www.parentdish.com/2010/05/09/amazing-mom-brenda-high leest u hoe de moeder van Jared High de website jaredstory.com maakte
ter nagedachtenis aan haar zoon. Via links kunt u tevens terecht op
andere websites die Brenda stichtte en nog steeds verzorgt.Brenda’s eigen website: www.brendahigh.com
Voor contact met Brenda: www.brendahigh.com/contact
(Vertaler: Houd rekening met tijdverschillen als u van plan bent om haar op te bellen).
bron: earth-matters.nl
Reacties
Een reactie posten