Te weinig begeleiding voor slechthorende kinderen

LEUVEN - Slechthorende kinderen, die nog net goed genoeg horen, hebben maar recht op twee jaar ondersteuning op school. De andere jaren is het behelpen. 'We moesten hopen dat het met ons kind achteruitging', zeggen de ouders van de slechthorende Matteo (6).

Kinderen die niet goed horen proberen steeds vaker in het gewone onderwijs les te volgen. Extra begeleiding is dan wel een noodzaak. Kinderen met een gemiddeld gehoorverlies van minstens 90 dB aan beide oren hebben officieel recht op vier uren geïntegreerd onderwijs (GON) per week, hun hele schoolcarrière lang. Wie daar buiten valt, krijgt die begeleidingsuren slechts twee jaar in de lagere school en twee jaar in het middelbaar. Te weinig, vindt het Vlok-CI, een vereniging van ouders van slechthorende kinderen. Onderwijshervormingen baren hen zorgen, want vaak wordt er dan nog eens geschrapt in zulke begeleidingsuren. Gisteren organiseerden ze daarom in Leuven een symposium over het onderwerp.

Net onder de grens

Voor de zesjarige Matteo uit Kessel-Lo zag het er tijdens de kleuterschool naar uit dat hij het in de lagere school zonder deze begeleiding zou moeten stellen. Matteo heeft twee hoorapparaatjes, maar hij zat in de kleuterschool net onder die grens waarop je GON-lesuren kan krijgen. 'Eigenlijk moesten we hopen dat het met ons kind achteruitging, zodat hij die begeleiding kon krijgen en naar een gewone school kon gaan', zegt papa Aldo Faraci (39).

Matteo had 'geluk'. Ondertussen hoort hij slechter en heeft hij recht op begeleiding. 'Integreren in een gewone school vraagt extra ondersteuning. Zonder begeleiding moet de school zelf voor alles opdraaien. Dat is erg belastend voor de leerkrachten en kan toch niet de bedoeling zijn. De andere kinderen vragen ook aandacht', zegt Aagje Martens (40), Matteo's moeder.

Tijdens de GON-uren krijgt Matteo in de klas zelf of buiten de klas van een speciale begeleider extra uitleg en tips. Hij helpt ook de leerkracht om te gaan met een slechthorende in zijn klas. 'Het zijn soms kleine dingen, zoals vooraan in de klas zitten, achtergrondlawaai vermijden of stil blijven staan als je iets uitlegt', zegt zijn moeder.

Het alternatief, bijzonder onderwijs, vinden de ouders van deze leerlingen meestal geen goede optie. 'Je wilt toch dat je kind hetzelfde sociaal leven kan opbouwen als zijn broers en zussen? Matteo is bovendien slim genoeg voor het gewone onderwijs', zegt Aagje. Ook Vanessa Lopez Ferreira Abreu (34) hoort en ziet slecht. Haar ouders wilden haar naar het buitengewoon onderwijs sturen, maar via GON-begeleiding kon dat worden voorkomen. Van het vierde leerjaar tot het voorlaatste jaar van de hogeschool kon ze er gebruik van maken. Nu is ze zelf GON-coördinator. 'Met mijn probleem zou ik nu geen recht meer hebben op al die jaren hulp. Ik zou nochtans nooit zo ver geraakt zijn als ik niet zo goed begeleid was', zegt ze.

Bron: Nieuwsblad.be